Viadrina Logo
Jura Logo
Foto Logo

Konwencja o pewnych ograniczeniach w wykonywaniu prawa zdobyczy podczas wojny morskiej

Compare
  • Uznając konieczność zapewnienia lepszego niż w przeszłości stosowania prawa do międzynarodowych stosunków morskich w czasie wojny;

    Uważając, że dla osiągnięcia tego należy, porzucając lub uzgadniając w danym wypadku w interesie wspólnym pewne dane rozbieżne praktyki, przedsięwziąć ułożenie we wspólne prawidła gwarancyj należnych pokojowemu handlowi i nieszkodliwej pracy, jako też prowadzenie działań wojennych na morzu; że należy ustalić we wzajemnych pisemnych zobowiązaniach zasady pozostające dotąd w niepewnej dziedzinie sprzeczności lub pozostawione do uznania Rządów;

    Że odtąd pewna ilość prawideł może być ustanowiona bez uszczerbku dla obecnie obowiązującego prawa, dotyczącego spraw, które nie są przez niniejszą Konwencję przewidziane;

    Mianowali swymi pełnomocnikami: (pominięto),

    Którzy po złożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na postanowienia następujące:

    Compare | top
  • Rozdział I
    O przesyłkach pocztowych

    • Artykuł 1

      Przesyłki pocztowe państw neutralnych lub wojujących, zarówno gdy mają one charakter służbowy jak i prywatny, znalezione na statkach neutralnych lub na statkach nieprzyjacielskich na morzu są nietykalne. Jeżeli ma miejsce przytrzymanie statku, winny one być odesłane przez zdobywcę z jak najmniejszem opóźnieniem.

      Postanowienia powyższego ustępu nie stosują się w wypadku naruszenia blokady do przesyłek pocztowych, przeznaczonych do portu zablokowanego lub pochodzących z takiego portu.

      Compare | top
    • Artykuł 2

      Nietykalność przesyłek pocztowych nie zwalnia statków neutralnych, wiozących pocztę od praw i zwyczajów wojny na morzu, dotyczących w ogólności handlowych statków neutralnych. Jednakowoż oględziny winny być dokonane jedynie w wypadku konieczności, z wszelkiemi możliwemi względami ostrożności i możliwie szybko.

      Compare | top
  • Rozdział II
    O statkach niepodlegających prawu zajęcia

    • Artykuł 3

      Statki, przeznaczone wyłącznie do rybołówstwa przybrzeżnego lub do potrzeb małej żeglugi lokalnej, nie podlegają prawu zajęcia wraz z ich sprzętem, wyposażeniem, aparatami i ładunkiem.

      To wyjątkowe traktowanie przestaje być stosowane z chwilą, gdy te statki biorą jakikolwiek udział w działaniach wojennych.

      Umawiające się mocarstwa zakazują sobie korzystania z nieszkodliwego charakteru tych statków i używania ich do celów wojskowych przy pozostawianiu im jednocześnie pokojowego wyglądu.

      Compare | top
    • Artykuł 4

      Nie podlegają rownież prawu zajęcia statki, mające na pokładzie misje religijne, naukowe lub filantropijne.

      Compare | top
  • Rozdział III
    O postępowaniu z załogami nieprzyjacielskich statków handlowych, zdobytych przez jedną ze stron wojujących

    • Artykuł 5

      Jeżeli handlowy statek nieprzyjacielski jest schwycony przez jedną ze stron wojujących, ludzie, którzy stanowią jego załogę, obywatele Państwa neutralnego, nie są uczynieni jeńcami wojennymi.

      To samo się tyczy dowódcy i oficerów, również obywateli Państwa neutralnego, gdy złożą formalne zobowiązanie na piśmie, że na czas trwania wojny nie będą służyć na statkach nieprzyjacielskich.

      Compare | top
    • Artykuł 6

      Dowódca, oficerowie i członkowie załogi, obywatele Państwa nieprzyjacielskiego, nie są uczynieni jeńcami wojennymi, gdy złożą formalne zobowiązanie na piśmie, że na czas trwania wojny nie wstąpią do żadnej służby, mającej związek z działaniami wojennemi.

      Compare | top
    • Artykuł 7

      Nazwiska osób, pozostawionych na wolności w warunkach wymienionych w ust. 2 art. 5 i art. 6, będą podane przez Stronę wojującą, która te osoby przetrzymała, drugiej Stronie wojującej. Zakazuje się tej ostatniej świadomego używania tych osób.

      Compare | top
    • Artykuł 8

      Przepisy trzech ostatnich artykułów nie odnoszą się do okrętów, biorących udział w działaniach wojennych.

      Compare | top
  • Rozdział IV
    Postanowienia końcowe

    • Artykuł 9

      Postanowienia niniejszej konwencji stosuje się jedynie do mocarstw umawiających się i tylko jeżeli wszystkie strony walczące należą do niej.

      Compare | top
    • Artykuł 10

      Niniejsza konwencja zostanie ratyfikowana możliwie najprędzej.

      Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone w Hadze.

      Pierwsze złożenie dokumentów ratyfikacyjnych będzie stwierdzone protokółem, podpisanym przez przedstawicieli mocarstw, które w niem biorą udział i przez Ministra Spraw Zagranicznych Holandji.

      Złożenia następnych dokumentów ratyfikacyjnych będą uskuteczniane zapomocą pisemnych notyfikacyj, skierowanych do Rządu Holenderskiego wraz z dokumentem ratyfikacyjnym.

      Zaświadczona za zgodność kopja protokółu, dotyczącego pierwszego złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, notyfikacyj, wspomnianych w ustępie poprzednim, jak również dokumentów ratyfikacyjnych, będzie natychmiast staraniem Rządu holenderskiego i drogą dyplomatyczną doręczona mocarstwom zaproszonym na drugą konferencję pokojową, jak również innym mocarstwom, które do konwencji przystąpiły. W wypadkach, wskazanych w poprzednim ustępie, rzeczony Rząd poda im równocześnie do wiadomości datę, w której notyfikację otrzymał.

      Compare | top
    • Artykuł 11

      Mocarstwa niepodpisujące mogą przystąpić do niniejszej konwencji.

      Mocarstwo, które pragnie przystąpić, notyfikuje piśmiennie swój zamiar Rządowi Holenderskiemu, przesyłając mu Akt przystąpienia, który zostanie złożony w archiwach rzeczonego Rządu.

      Rząd ten natychmiast prześle wszystkim innym mocarstwom zaświadczoną kopję notyfikacji, jak również aktu przystąpienia, wskazując datę otrzymania notyfikacji

      Compare | top
    • Artykuł 12

      Niniejsza konwencja zacznie obowiązywać mocarstwa, które wzięły udział w pierwszem złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, w sześćdziesiąt dni po dacie protokółu, dotyczącego tego złożenia, a mocarstwa, które ratyfikują później, lub przystąpią, w sześćdziesiąt dni po otrzymaniu przez Rząd Holenderski notyfikacji o ich ratyfikacji lub przystąpieniu.

      Compare | top
    • Artykuł 13

      Gdyby zdarzyło się, iż jedno z mocarstw umawiających się zechciało wypowiedzieć niniejszą konwencję, to wypowiedzenie to będzie pisemnie notyfikowane Rządowi Holenderskiemu, który natychmiast prześle wszystkim innym mocarstwom zaświadczoną za zgodność kopję notyfikacji, komunikując im datę jej odbioru.

      Wypowiedzenie będzie obowiązywało tylko to mocarstwo, które notyfikowało je, i dopiero w rok po otrzymaniu notyfikacji przez Rząd Holenderski.

      Compare | top
    • Artykuł 14

      W rejestrze, prowadzonym przez holenderskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, wskazana będzie data złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, dokonanego na mocy art. 10 ust. 3 i 4, jako też data, w której otrzymane były notyfikacje przystąpienia (art. 11 ust. 2) lub wypowiedzenia (art. 13 ust. 1).

      Każde z umawiających się Mocarstw dopuszczone jest do zaznajomienia się z tym rejestrem i do otrzymania zaświadczonych za zgodność jego wyciągów.

      Compare | top
    • Na dowód czego pełnomocnicy opatrzyli niniejszą konwencję swemi podpisami.

      Sporządzono w Hadze 18 października 1907 r. w jednym egzemplarzu, który złożony zostaje w archiwach Rządu Holenderskiego, a którego zaświadczone za zgodność kopje, będą doręczone drogą dyplomatyczną mocarstwom, które były zaproszone na drugą konferencję pokojową.

      Compare | top