Akt konstytucyjny Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury
Compare-
Rządy Państw podpisujących niniejszy Akt Konstytucyjny w imieniu swych narodów, oświadczają:
Że, ponieważ wojny rodzą się w umyśle człowieka, również w umyśle człowieka dojrzeć powinna sprawa obrony pokoju;
Że brak wzajemnego zrozumienia narodów zawsze był w ciągu całej historii ludzkości przyczyną podejrzeń i braku zaufania pomiędzy krajami, w wyniku czego ich sprzeczności zbyt często przeradzały się w wojny;
Że wielka i straszliwa wojna, która niedawno została zakończona, stała się możliwą wskutek odrzucenia demokratycznych ideałów godności, równości i wzajemnego szacunku ludzkiego oraz wskutek szerzenia zamiast nich, doktryny o nierówności ras i ludzi, wykorzystując ciemnotę i istniejące przesądy;
Że szerzenie kultury i powszechnej oświaty, w dążeniu do sprawiedliwości, wolności i pokoju, jest niezbędne dla godności człowieka i stanowi święty obowiązek, który wypełnić winny wszystkie narody w duchu wzajemnej pomocy,
Że pokój oparty wyłącznie na ekonomicznych i politycznych układach rządów, nie będzie mógł zapewnić jednomyślnego, trwałego i szczerego poparcia narodów świata, oraz że pokój musi w konsekwencji opierać się na intelektualnej i moralnej solidarności państw świata.
Z powyższych względów, Państwa - sygnatariusze niniejszego Aktu Konstytucyjnego zdecydowane zapewnić wszystkim całkowity i równy dostęp do oświaty, swobodę poszukiwania obiektywnej prawdy i swobodną wymianę myśli i wiedzy, postanawiają rozwijać i rozszerzać stosunki pomiędzy swymi narodami w celu polepszenia wzajemnego zrozumienia i zdobycia prawdziwej i dokładniejszej znajomości swych obyczajów.
W konsekwencji tworzą one poprzez Akt niniejszy Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury w celu stopniowego osiągnięcia poprzez współpracę narodów świata w dziedzinie oświaty, nauki i kultury celów międzynarodowego pokoju i wspólnego dobrobytu ludzkości, dla których Organizacja Narodów Zjednoczonych została stworzona i które proklamuje jej Karta.
-
Artykuł I - Cele i funkcje
1. Celem Organizacji jest popieranie sprawy pokoju i bezpieczeństwa, przez zacieśnianie współpracy między narodami w dziedzinie oświaty, nauki i kultury dla zapewnienia powszechnego poszanowania sprawiedliwości, prawa, praw człowieka i podstawowych swobód, jakie Karta Narodów Zjednoczonych przyznaje wszystkim ludziom bez różnicy rasy, płci, języka lub religii.
2. Aby zrealizować te cele, Organizacja:
a) Popiera szerzenie znajomości i wzajemnego zrozumienia narodów, przy pomocy wszystkich środków masowej komunikacji i w tym celu zaleca zawieranie takich umów międzynarodowych, jakie uzna za potrzebne dla ułatwienia swobodnej wymiany myśli, zarówno słownej, jak i obrazowej;
b) Popiera rozwój powszechnego nauczania i popularyzacji kultury;
Współpracując z państwami członkowskimi, które tego pragną, w celu przyjścia im z pomocą w rozwoju ich działań oświatowych;
Ustanawiając współpracę pomiędzy narodami w celu stopniowej realizacji zasady równości dostępu do oświaty, bez względu na rasę, płeć czy jakiekolwiek warunki ekonomiczne lub społeczne;
Proponując wprowadzenie metod oświatowych najbardziej odpowiednich dla przygotowania dzieci na całym świecie do odpowiedzialności, jaka spoczywa na człowieku obdarzonym wolnością;
c) Udziela pomocy przy zachowaniu, rozszerzaniu i rozpowszechnianiu wiedzy;
Czuwając nad zachowaniem i ochroną światowej spuścizny książek, dzieł sztuki, zabytków historii i nauki oraz zalecając zainteresowanym narodom podpisanie odpowiednich konwencji międzynarodowych;
Wspierając współpracę między narodami we wszystkich dziedzinach działalności intelektualnej, w tym międzynarodową wymianę przedstawicieli oświaty, nauki i kultury, jak również wymianę wydawnictw, dzieł sztuki i obiektów zainteresowania nauki, a także innych materiałów informacyjnych;
Ułatwiając poprzez odpowiednie metody współpracy międzynarodowej dostęp wszystkich narodów do wydawnictw publikowanych przez każdy z nich.,
3. W celu zapewnienia państwom członkowskim niniejszej Organizacji niezależności, integralności i zachowania różnorodności kultur oraz systemów oświatowych, Organizacja postanawia nie interweniować w jakiejkolwiek sprawie zasadniczo podlegającej wewnętrznej jurysdykcji danego państwa.
-
Artykuł II - Członkowie
1. Państwa członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych posiadają prawo do członkostwa Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw oświaty, nauki i kultury.
2. Zgodnie z warunkami układu zawartego pomiędzy Organizacją niniejszą a Organizacją Narodów Zjednoczonych, zatwierdzonego na podstawie artykułu X niniejszego Aktu Konstytucyjnego, państwa niebędące członkami ONZ mogą być przyjęte jako członkowie Organizacji przez Konferencję Generalną na podstawie zalecenia Rady Wykonawczej po uzyskaniu większości dwóch trzecich głosów.
3. Terytoria lub grupy terytoriów, nieprowadzące we własnym zakresie stosunków zagranicznych, mogą być przyjęte jako członkowie stowarzyszeni przez Konferencję Generalną na podstawie większości dwóch trzecich głosów członków obecnych i głosujących, jeżeli prośba o to przyjęcie na rzecz każdego z tych terytoriów lub grup terytoriów zgłoszona została przez państwo członkowskie lub inne władze, prowadzące samodzielnie stosunki zagraniczne. Charakter i zasięg praw i obowiązków członków stowarzyszonych będą określone przez Konferencję Generalną.
4. Państwa członkowskie UNESCO, zawieszone w wykonywaniu swych praw i przywilejów członków Organizacji Narodów Zjednoczonych, będą na jej żądanie zawieszone w prawach i przywilejach przysługujących członkom niniejszej Organizacji.
5. Państwa członkowskie UNESCO przestają ipso facto być jej członkami, jeśli są wykluczone z Organizacji Narodów Zjednoczonych.
6. Każde państwo członkowskie lub członek stowarzyszony Organizacji może się z niej wycofać, przesyłając zawiadomienie o tym Dyrektorowi Generalnemu. Wycofanie nabiera mocy w dniu 31 grudnia następnego roku po tym, w którym wymówienie zostało przesłane. Nie zmienia ono w niczym zobowiązań finansowych danego państwa wobec organizacji do dnia, w którym wycofanie nabiera mocy. W wypadku wycofania się państwa stowarzyszonego, wypowiedzenie przesłane jest w jego imieniu przez państwo członkowskie lub władze ponoszące odpowiedzialność za jego stosunki międzynarodowe.
7. Każde państwo członkowskie jest uprawnione do wyznaczenia swojego stałego delegata w Organizacji.
8. Stały delegat państwa członkowskiego przedstawi listy uwierzytelniające Sekretarzowi Generalnemu Organizacji i z dniem ich przedstawienia podejmie swoje oficjalne obowiązki.
-
Artykuł III - Organy
Skład Organizacji obejmuje Konferencję Generalną, Radę Wykonawczą i Sekretariat.
-
Artykuł IV - Konferencja Generalna
A. Skład
1. a) Konferencja Generalna składa się z przedstawicieli państw członkowskich Organizacji. Rząd każdego z państw członkowskich mianuje nie więcej niż pięciu przedstawicieli, wybranych po konsultacji z komitetem narodowym, jeśli taki istnieje, lub z instytucjami oświatowymi, naukowymi i kulturalnymi.
B. Funkcje
2. Konferencja Generalna określa kierunek i linię polityki ogólnej Organizacji. Wypowiada się ona na temat programów przedłożonych przez Radę Wykonawczą.
3. Konferencja Generalna zwołuje, jeśli uzna za stosowne i zgodnie z przepisami przez siebie ustalonymi, konferencje międzynarodowe państw na temat oświaty, nauk ścisłych i humanistycznych lub też rozpowszechniania wiedzy; konferencje pozarządowe na te same tematy mogą być zwoływane przez Radę Wykonawczą, zgodnie z przepisami ustalonymi przez Konferencję.
4. Przy wypowiadaniu się za przyjęciem propozycji, które mają być przedłożone państwom członkowskim, Konferencja Generalna winna czynić różnicę pomiędzy zaleceniami dla państw członkowskich a międzynarodowymi konwencjami, które mają być przez nie ratyfikowane. W pierwszym wypadku wystarcza prosta większość głosów, w drugim zaś wymagana jest większość dwóch trzecich głosów. Każde z państw członkowskich przedłoży zalecenia lub konwencje swym kompetentnym władzom, w terminie rocznym, począwszy od zamknięcia sesji Konferencji Generalnej, na której zostały one przyjęte.
5. Zgodnie z postanowieniami artykułu V, paragraf 6c Konferencja Generalna udziela rad Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie oświatowych, naukowych i kulturalnych aspektów zagadnień interesujących ONZ, zgodnie z warunkami i procedurą, jakie zostaną przyjęte przez kompetentne władze obu organizacji.
6. Konferencja Generalna otrzymuje i bada sprawozdania, jakie są jej periodycznie przedkładane przez państwa członkowskie, na temat działań podjętych zgodnie z jej zaleceniami oraz konwencjami, o których mowa w paragrafie 4.
7. Konferencja Generalna wybiera członków Rady Wykonawczej; mianuje ona dyrektora generalnego na podstawie kandydatur przedstawionych przez Radę Wykonawczą.
C. Głosowanie
8. a) Każde z państw członkowskich dysponuje na Konferencji Generalnej jednym głosem. Decyzje podejmowane są na zasadzie zwykłej większości, z wyjątkiem wypadków, w których, zgodnie z postanowieniami niniejszego Aktu Konstytucyjnego lub też z wewnętrznym regulaminem Konferencji Generalnej, wymagana jest większość dwóch trzecich. Przez większość należy rozumieć większość członków obecnych i głosujących.
b) Państwo członkowskie nie może uczestniczyć w głosowaniu na Konferencji Generalnej, jeśli ogólna wysokość należnych przez nie sum z tytułu składek jest większa od udziału finansowego, przypadającego na nie w roku bieżącym i w bezpośrednio go poprzedzającym roku kalendarzowym.
c) Konferencja Generalna może jednak upoważnić to państwo członkowskie do brania udziału w głosowaniu jeśli stwierdzi, że niezapłacenie składek spowodowane jest okolicznościami niezależnymi od woli powyższego państwa.
D. Procedura
9. a) Konferencja Generalna zbiera się co dwa lata na sesje zwykłe. Może się ona zebrać na sesję nadzwyczajną, jeśli bądź sama o tym zadecyduje, bądź zwoła ją Rada Wykonawcza lub też na żądanie co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby państw członkowskich.
b) Na każdej sesji Konferencja Generalna wyznacza miejsce następnej zwykłej sesji. Miejsce każdej sesji nadzwyczajnej wyznaczone jest przez Konferencję Generalną, jeśli to ona jest jej inicjatorką, a przez Radę Wykonawczą w pozostałych wypadkach.
10. Konferencja Generalna zatwierdza swój regulamin wewnętrzny. Wybiera ona również na każdej sesji swego przewodniczącego i swoje biuro.
11. Konferencja Generalna tworzy komisje zarówno specjalne, jak i techniczne oraz inne podległe organy, jakie mogą być potrzebne do wykonywania jej zadań.
12. Podjęte zostaną dyspozycje, aby obrady Konferencji Generalnej dostępne były dla publiczności, zgodnie z postanowieniami regulaminu wewnętrznego.
E. Obserwatorzy
13. Konferencja Generalna może na podstawie zalecenia Rady Wykonawczej i decyzji powziętej większością dwóch trzecich głosów, zaprosić jako obserwatorów na określone sesje Konferencji lub jej komisji przedstawicieli międzynarodowych organizacji, mianowicie takich, o jakich mowa jest w Artykule XI paragraf 4.
14. Gdy Rada Wykonawcza przyzna danym organizacjom międzynarodowym, pozarządowym i półrządowym status konsultacyjny, zgodnie z procedurą, o której mowa w Artykule XI paragraf 4, organizacje te zapraszane są do wysłania swoich obserwatorów na sesje Konferencji Generalnych i ich komisji.
-
Artykuł V - Rada Wykonawcza
A. Skład
1. a) Rada Wykonawcza wybierana jest przez Konferencje Generalną i składa się z pięćdziesięciu ośmiu państw członkowskich. Przewodniczący Konferencji Generalnej zasiada ex officio w Radzie Wykonawczej z głosem doradczym
b) wybrane w ten sposób państwa członkowskie Rady Nadzorczej noszą nazwę „Członków” Rady Nadzorczej
2. a) Każde z państw-Członków Rady Wykonawczej wyznaczy jednego przedstawiciela. Może również wyznaczyć jego zastępcę.
b) Wybierając przedstawiciela do Rady Wykonawczej, państwo będące jej Członkiem dołoży starań, by była to osoba posiadającą kwalifikacje w co najmniej jednej z dziedzin działalności UNESCO, a także niezbędne doświadczenie i umiejętności do wykonywania obowiązków administracyjnych i wykonawczych Rady. Pamiętając o tym, jak istotne jest zachowanie ciągłości, należy każdego z przedstawicieli nominować na okres całej kadencji Członka Rady Wykonawczej, chyba że wyjątkowe okoliczności usprawiedliwiają jego wymianę. Pod nieobecność przedstawiciela, wszystkie jego funkcje pełnić będzie jego zastępca mianowany również przez dane państwo - Członka Rady.
3. Przeprowadzając wybór członków Rady Wykonawczej Konferencja Generalna będzie brała pod uwagę różnorodność kultur i odpowiednią repartycję geograficzną. Nie powinno również zasiadać w Radzie jednocześnie więcej niż dwóch przedstawicieli jednego kraju, wyjątek stanowić może jedynie przewodniczący Konferencji Generalnej.
4. a) Członkowie Rady Wykonawczej zachowują swe funkcje od zakończenia sesji Konferencji Generalnej, która ich wybrała, aż do końca drugiej zwyczajnej sesji Konferencji Generalnej, następującej po tym wyborze. Konferencja Generalna na każdej swojej sesji zwyczajnej wybierze nowych członków Rady Wykonawczej w takiej liczbie, jaka jest potrzebna do zapełnienia wakatów odnotowanych za zakończenie sesji.
b) Członkowie Rady Wykonawczej mogą ubiegać się o ponowny wybór na kolejną kadencję. Wybrani ponownie Członkowie Rady Wykonawczej dołożą starań, by zmienić swojego reprezentanta w Radzie.
5. W wypadku wycofania się z Organizacji państwa będącego Członkiem Rady Wykonawczej, jego kadencja w Radzie powinna zostać zakończona z dniem faktycznego wycofania się tego Członka z Organizacji.
B. Funkcje
6. a) Rada Wykonawcza przygotowuje porządek dzienny zebrań Konferencji Generalnej. Rozpatruje ona program pracy Organizacji, jak również odpowiadający mu szacunkowy projekt budżetu, przedstawiany przez Dyrektora Generalnego, zgodnie z paragrafem 3 Artykułu VI, i przedkłada je Konferencji Generalnej łącznie z własnymi zaleceniami, które uzna za stosowne.
b) Rada Wykonawcza, działając w oparciu o autorytet Konferencji Generalnej, jest przed nią odpowiedzialna za realizację programu przyjętego przez Konferencję. Zgodnie z decyzjami Konferencji Generalnej i biorąc pod uwagę okoliczności, które będą miały miejsce pomiędzy jej dwiema sesjami zwyczajnymi, Rada Wykonawcza podejmuje wszelkie konieczne środki dla zapewnienia skutecznej i racjonalnej realizacji programu przez Dyrektora Generalnego wyżej.
c) Pomiędzy sesjami zwyczajnymi Konferencji Generalnej Rada może wykonywać funkcje doradcze wobec Organizacji Narodów Zjednoczonych, przewidziane w Artykule IV paragraf 5, pod warunkiem, że kwestia, która jest przedmiotem konsultacji, była uprzednio zasadniczo omawiana przez Konferencję, lub też że rozwiązanie jej zależy od decyzji Konferencji wyżej.
7. Rada Wykonawcza rekomenduje Konferencji Generalnej przyjęcie nowych Członków Organizacji.
8. Zgodnie z decyzjami Konferencji Generalnej, Rada Wykonawcza przyjmuje swój wewnętrzny regulamin. Wybiera ona spośród Członków Rady swoje biuro.
9. Rada Wykonawcza zbiera się na sesje zwykłe co najmniej cztery razy w dwuletniej kadencji, a może także zebrać się na sesję nadzwyczajną, jeśli zwołana zostanie przez przewodniczącego Rady z jego inicjatywy lub też na żądanie sześciu członków Rady.
10. Przewodniczący Rady Wykonawczej przedstawia w jej imieniu na każdej sesji zwyczajnej Konferencji Generalnej sprawozdanie, wraz z komentarzami lub bez nich, z działalności Organizacji, które Dyrektor Generalny winien opracować zgodnie z zaleceniami Artykułu VI, 3 b).
11. Rada Wykonawcza podejmuje wszelkie konieczne działania dla podjęcia konsultacji z przedstawicielami organizacji międzynarodowych lub kompetentnymi osobami, zajmującymi się sprawami, należącymi do jej zakresu działania.
12. W przerwach pomiędzy sesjami Konferencji Generalnej Rada Wykonawcza może zasięgać rady lub zwracać się o opinię do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w kwestiach prawnych, pojawiających się w związku z działalnością Organizacji.
13. Jakkolwiek członkowie Rady Wykonawczej są przedstawicielami swych rządów, sprawują oni władzę, która została im delegowana przez Konferencję Generalną w imieniu całej Konferencji.
-
Artykuł VI - Sekretariat
1. Sekretariat składa się z Dyrektora Generalnego i z niezbędnego personelu.
2. Kandydatura Dyrektora Generalnego jest wysuwana przez Radę Wykonawczą, a on sam zostaje mianowany przez Konferencję Generalną na okres czterech lat na warunkach, które zostaną zatwierdzone przez Konferencję. Dyrektor Generalny może być wybrany na kolejną czteroletnią kadencję, ale nie może ponownie ubiegać się o wybór na jeszcze jedną kadencję. Dyrektor Generalny jest najwyższym urzędnikiem Organizacji.
3. a) Dyrektor Generalny lub też mianowany przez niego zastępca bierze udział bez prawa głosu we wszystkich zebraniach Konferencji Generalnej, Rady Wykonawczej oraz komisji Organizacji. Formułuje on propozycję odpowiednich działań Konferencji i Rady oraz przygotowuje - w celu przedstawienia go Radzie - projekt programu pracy dla Organizacji wraz z odpowiednimi projektami budżetowymi.
b) Dyrektor Generalny przygotowuje i przekazuje państwom członkowskim oraz Radzie Wykonawczej periodyczne sprawozdania z działalności Organizacji. Konferencja Generalna określa, jakie okresy czasu sprawozdania te mają obejmować.
4. Dyrektor generalny mianuje personel Sekretariatu zgodnie z regulaminem dotyczącym personelu, który winien zostać zatwierdzony przez Konferencję Generalną. Kierując się wymogiem zapewnienia najwyższych kwalifikacji: prawości, wydajności pracy, a także kompetencji zawodowych, należy przy rekrutacji pracowników Sekretariatu brać pod uwagę kwestię możliwie dokładnej repartycji geograficznej.
5. Obowiązki Dyrektora Generalnego i pracowników Sekretariatu mają charakter wyłącznie międzynarodowy. Wykonując je nie powinni oni żądać ani też otrzymywać instrukcji od żadnego z rządów, ani też od żadnej instytucji poza Organizacją. Nie mogą oni podejmować żadnych kroków mogących ich skompromitować jako urzędników międzynarodowych. Każde z państw - Członków Organizacji zobowiązuje się szanować międzynarodowy charakter obowiązków Dyrektora Generalnego i personelu Sekretariatu i nie starać się wywierać na nich wpływu przy wykonywaniu ich obowiązków.
6. Żadne z postanowień niniejszego Artykułu nie może przeszkodzić Organizacji w zawieraniu, w ramach Narodów Zjednoczonych specjalnych umów dotyczących utworzenia wspólnych serwisów oraz rekrutacji wspólnego personelu, jak również wzajemnej wymiany pracowników.
-
Artykuł VII - Międzynarodowe Komitety Współpracy
1. Każde państwo członkowskie, stosownie do swych uwarunkowań, podejmuje odpowiednie działania w celu powiązania pracy Organizacji z najważniejszymi grupami i instytucjami narodowymi, zainteresowanymi problemami oświaty, badań naukowych i kultury, najlepiej poprzez utworzenie narodowego komitetu, w którym będą reprezentowane instytucje rządowe oraz przedstawiciele tych różnorodnych grup.
2. W krajach, w których istnieją narodowe komitety do spraw UNESCO lub ośrodki współpracy, spełniają one rolę doradczą wobec swych delegacji narodowych na Konferencję Generalną oraz wobec swoich rządów we wszystkich sprawach dotyczących Organizacji. Odgrywają rolę łącznika w związku z wszystkimi zagadnieniami interesującymi Organizację.
3. Na żądanie jednego z państw - Członków Organizacja może delegować do komitetu narodowego tego państwa, na stałe bądź na pewien czas, członka swojego Sekretariatu, który uczestniczył będzie w pracach tego komitetu.
-
Artykuł VIII - Sprawozdania państw członkowskich
Każde państwo członkowskie przesyła Organizacji sprawozdanie periodyczne, w formie ustalonej przez Konferencję Generalną, na temat swoich praw, regulaminów i danych statystycznych, dotyczących instytucji danego kraju i jego działalności w dziedzinie oświaty, nauki oraz kultury, jak również na temat realizacji zaleceń i konwencji, o których mowa w Artykule IV, paragraf 4.
-
Artykuł IX - Budżet
1. Budżet administrowany jest przez Organizację.
2. Konferencja Generalna zatwierdza ostateczny budżet i wyznacza udział finansowy każdego z państw członkowskich, uwzględniając postanowienia, które mogą być podjęte w tej dziedzinie drogą umowy zawartej z Organizacją Narodów Zjednoczonych, zgodnie z Artykułem X niniejszego Aktu Konstytucyjnego.
3. Dyrektor Generalny może za zgodą Rady Wykonawczej przyjmować bezpośrednio wszelkie dary, legaty i subwencje, pochodzące od rządów, instytucji publicznych lub prywatnych stowarzyszeń czy też osób indywidualnych, z uwzględnieniem warunków zawartych w Regulaminie Finansowym.
-
Artykuł X - Stosunki z ONZ
Organizacja niniejsza będzie włączona, gdy tylko to będzie możliwe, do systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Stanowić ona będzie jedną z jej wyspecjalizowanych agend, o których mowa w Artykule 57 Karty ONZ. Stosunki te staną się przedmiotem umowy zawartej z ONZ zgodnie z zaleceniami Artykułu 63 Karty. Umowa ta przedłożona zostanie do zatwierdzenia Konferencji Generalnej niniejszej Organizacji. Umowa sprecyzuje metody zapewnienia efektywnej współpracy pomiędzy obiema organizacjami w celu realizacji ich wspólnych celów. Jednocześnie uzna ona autonomię Organizacji w obszarze jej kompetencji określonych przez niniejszy Akt Konstytucyjny. Umowa ta może między innymi zawierać wszelkie postanowienia dotyczące zatwierdzenia budżetu i finansowania Organizacji przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych.
-
Artykuł XI - Stosunki z innymi organizacjami międzynarodowymi i instytucjami wyspecjalizowanymi
1. Organizacja może współpracować z innymi wyspecjalizowanymi organizacjami i instytucjami międzyrządowymi, których zainteresowania i działalność są zgodne z jej własnymi. W tym celu Dyrektor Generalny, działając z upoważnienia Rady Wykonawczej, może nawiązać robocze stosunki z tymi organizacjami i instytucjami oraz ustanawiać mieszane komisje, jakie uznane zostaną za potrzebne dla zapewnienia skutecznej współpracy. Wszelkie formalne umowy, zawierane z tymi wyspecjalizowanymi organizacjami lub instytucjami, winny być przedłożone do zatwierdzenia Radzie Wykonawczej.
2. Za każdym razem, gdy Konferencja Generalna i kompetentne władze którejkolwiek innej wyspecjalizowanej organizacji lub instytucji międzynarodowej, prowadzącej podobną działalność i posiadającej podobne cele, uznają za pożądane przekazać UNSCO zasoby i funkcje tejże organizacji, Dyrektor Generalny będzie mógł za zgodą Konferencji zawrzeć potrzebne umowy zadawalające obie strony.
3. UNESCO może za zgodą innych organizacji międzynarodowych poczynić odpowiednie ustalenia dla zapewnienia wzajemnej reprezentacji na zebraniach organizowanych przez obie strony.
4. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw oświaty, nauki i kultury może poczynić wszelkie potrzebne uzgodnienia w celu ułatwienia konsultacji i zapewnienia współpracy z organizacjami międzynarodowymi i pozarządowymi, zajmującymi się sprawami wchodzącymi w zakres jej działalności. Może ona zapraszać te organizacje do podejmowania określonych zadań wchodzących w zakres ich kompetencji. Współpraca ta może również przybrać formę udziału przedstawicieli tych organizacji w pracach komitetów doradczych utworzonych przez Konferencję Generalną.
-
Artykuł XII - Status prawny Organizacji
Postanowienia artykułów 104 i 105 Karty Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczące jej statusu prawnego, jej przywilejów i immunitetów, stosują się również do niniejszej Organizacji.
-
Artykuł XIII - Poprawki
1. Projekty poprawek do niniejszego Aktu Konstytucyjnego nabiorą mocy z chwilą, gdy przyjęte będą przez Konferencję Generalną większością dwóch trzecich głosów, jednakże poprawki powodujące zasadnicze zmiany w określeniu celów Organizacji lub też nowe zobowiązania dla państw członkowskich wymagać będą zatwierdzenia przez dwie trzecie państw członkowskich zanim nabiorą mocy. Projekty tekstów poprawek przedstawi państwom członkowskim Dyrektor Generalny na co najmniej sześć miesięcy przed przedłożeniem ich Konferencji Generalnej.
2. Konferencja Generalna będzie mogła przyjąć większością dwóch trzecich głosów regulamin dotyczący realizacji postanowień niniejszego Artykułu.
-
Artykuł XIV - Interpretacje
1. Teksty angielski i francuski niniejszego Aktu Konstytucyjnego są w równej mierze obowiązujące.
2. Wszelkie pytania i kwestie sporne dotyczące interpretacji niniejszego Aktu Konstytucyjnego, będą przedłożone do rozstrzygnięcia Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości lub właściwemu sądowi arbitrażowemu, stosownie do decyzji Konferencji Generalnej i zgodnie z jej regulaminem wewnętrznym.
-
Artykuł XV - Wejście w życie
1. Niniejszy Akt Konstytucyjny będzie przedłożony do zatwierdzenia. Akty ratyfikacyjne będą deponowane przy rządzie Wielkiej Brytanii.
2. Niniejszy Akt Konstytucyjny złożony będzie w archiwach rządu Wielkiej Brytanii; gdzie pozostanie otwarty do podpisu. Podpisy będą mogły być składane przed lub po złożeniu dokumentów przyjęcia. Przyjęcie będzie posiadało znaczenie tylko w wypadku, gdy będzie poprzedzone podpisem lub gdy podpis zostanie złożony po nim.
3. Niniejszy Akt Konstytucyjny wejdzie w życie, gdy zostanie przyjęty przez dwudziestu sygnatariuszy. Kolejne akceptacje nabiorą mocy natychmiast po ich zgłoszeniu.
4. Rząd Wielkiej Brytanii zawiadamiać będzie wszystkich Członków ONZ oraz Dyrektora Generalnego o wpływaniu wszystkich dokumentów akceptacyjnych, jak również o dacie, w której niniejszy Akt Konstytucyjny wejdzie w życie zgodnie z poprzednim paragrafem.
-
W imię tego, niżej podpisani, posiadający odpowiednie upoważnienia, podpisali niniejszy Akt Konstytucyjny w języku angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są w równej mierze obowiązujące.
Wykonane w Londynie szesnastego listopada tysiąc dziewięćset czterdziestego piątego roku w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim. Odpowiednio poświadczone odpisy przekazane będą przez rząd Wielkiej Brytanii rządom wszystkich państw członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych.